اثر تنش خشکی بر تجمع پرولین و تغییرات عناصر در یونجه های یزدی، نیکشهری و رنجر<span dir=ltr>( <i>medicago sativa</i> l.)</span>

خشکی از جمله تنش های محیطی مهم است که بر رشد و نمو گیاهان اثر می گذارد. برای شناسایی مکانیزم های مقاومت به تنش خشکی در یونجه آزمایشی در محیط هیدروپونیک با 4 سطح مختلف پتانسیل های اسمزی حاصل از peg شامل صفر، 4- ، 8- و 12- بار انجام شد. از ژنوتیپ های یونجه یزدی، نیکشهری و رنجر، که بر اساس شاخص های مورفولوژی به ترتیب به عنوان مقاوم، نیمه مقاوم و حساس دسته بندی شده بودند، در این مطالعه استفاده شدند. پس از چهار هفته از گیاهان کشت شده در محیط هیدروپونیک نمونه برداری و میزان پرولین و عناصر کلسیم، پتاسیم و سدیم آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی بر میزان تجمع پرولین در اندام های مختلف افزوده می شود، ولی میزان آن در ژنوتیپ ها و اندام های مختلف یونجه، متفاوت بود. تنش اسمزی موجب افزایش میزان تجمع پرولین در برگ نسبت به سایر اندام های گیاه و افزایش معنی دار غلظت عناصر پتاسیم، سدیم و کلسیم در اندام های گیاه شد. در حالی که نسبت پتاسیم به سدیم در اندام های هوایی و ریشه، با افزایش تنش خشکی کاهش یافت. بر اساس نتایج مرفولوژی و بیوشیمیایی از این آزمایش یونجه یزدی به عنوان ژنوتیپ مقاوم به تنش اسمزی در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها مشخص شد